D

DALA 
D-DİMER (Fibrin yıkım ürünleri) 
Normal Değer: <150 mg/L
Kullanımı: Normalden yüksek D-Dimer düzeyleri bir pıhtı oluşumunu, dolayısıyla derin ven trombozu, pulmoner emboli veya DIC olabileceğini düşündürür. Ayrıca over karsinomları ve böbrek hastalarında fibrin yıkımının saptanmasında ve derin ven trombozu veya akut miyokard enfarktüsünde uygulanan tedavinin takibinde de kullanılabilir.

DEHİDROEPİANDROSTERON SÜLFAT (DHEA-S, DHEA-SO, DHEA-Sülfat)
Normal Değer:
Erkek Kadın
0-12 yaş 100-600 ng/ml 100-600 ng/ml
13-60 yaş 1250-3500 ng/ml 700-3500 ng/ml
>60 yaş 1250-3500 ng/ml 110-610 ng/ml
Kullanımı: Androjen eksiklik veya fazlalılığının değerlendirilmesinde kullanılır. Hirşutizm, amenore, polikistik over sendromu, konjenital adrenal hiperplazi ve adrenal karsinomların değerlendirilmesinde önemlidir. Diğer androjenlerle (testesteron ve androstenedion) beraber yorumlanmalıdır.

DEMİR (Fe)
Normal Değer:
0-7 gün 100-250 mg/dl
7 gün-1 yaş 40-100 mg/dl
2-15 yaş 50-120 mg/dl
>15 yaş 50-175 mg/dl (erkek)
40-170 mg/dl (kadın)
Kullanımı: Her türlü anemi, demir eksikliği, talasemi, sideroblastik anemi ve demir zehirlenmesinin değerlendirilmesinde kullanılır. Pernisyöz, aplastik ve hemolitik anemiler, hemokromatozis, akut lösemi, kurşun zehirlenmesi, akut hepatitler, vitamin B6 eksikliği, talasemi, tekrarlayan transfüzyonlar ve akut demir zehirlenmelerinde serum demir düzeyi yükselirken, demir eksikliği anemisi, akut ve kronik enfeksiyonlar, hipotrioidizm ve postoperatif dönemde serum demir düzeyi düşer.

DEMİR BAĞLAMA KAPASİTESİ (TIBC)
Normal Değer:<1 yaş 100-400 mg/dl
>1 yaş 250-450 mg/dl
Kullanımı: Serum demir düzeyinin değerlendirilmesinde kullanılır. Hipokromik anemiler, akut hepatitler ve gebeliğin son dönemlerinde TIBC artarken, demir eksikliğine bağlı olmayan anemiler, kronik enfeksiyonlar, maligniteler, siroz, hemokromatozis, renal hastalıklar ve talasemilerde TIBC düşer.

DERİ KAZINTISINDA MANTAR ARAMA
Kullanımı: Deri lezyonlarında mantar aranmasında kullanılır.

DERİ LEZYONU KÜLTÜRÜ
Kullanımı: Deri lezyonununda enfeksiyona neden olabilecek bakterinin veya bakterilerin izolasyonu

11-DEOKSİKORTİZOL (Compound S)
Normal Değer: <8,0 ng/ml
Kullanımı: 11 b-hidroksilaz eksikliğine bağlı olarak gelişen adrenokortikal hiperplazi adrenal karsinomlar ve ACTH düzeyinin arttığı durumlarda serum 11-deoksikortizol düzeyi artar.

DİAZEPAM
Normal Değer:
Terapötik konsantrasyon : 0,10-1,00 mg/ml
Toksik konsantrasyon : >5,00 mg/ml
Kullanımı: İlaç düzeyinin takibinde kullanılır.

DİFENİLHİDANTOİN (Epdantoin, Fenitoin)
Normal Değer:
Terapötik konsantrasyon : 10-20 mg/ml
Toksik konsantrasyon : >20 mg/ml
Kullanımı: İlaç düzeyinin takibinde kullanılır.

DİGİTOKSİN
Normal Değer:
Terapötik konsantrasyon : 14-30 ng/ml
Toksik konsantrasyon : >45 ng/ml
Kullanımı: İlaç düzeyinin takibinde kullanılır.

DİGOKSİN
Normal Değer:
Terapötik konsantrasyon : 0,60-2,00 ng/ml
Toksik konsantrasyon : >2,50 ng/ml
Kullanımı: İlaç düzeyinin takibinde kullanılır.

DİREK COOMBS
Kullanımı: İnvivo duyarlılaşmış eritrositlerin gösterilmesinde kullanılır. Eritroblastozis fetalis, otoimmün hemolitik anemiler ve uygun olmayan kan transfüzyonuna bağlı olarak gelişen transfüzyon reaksiyonlarında pozitif sonuçlar gözlenir. Ayrıca ilaca bağlı hemolitik anemilerin teşhisinde de kullanılır.

DİREK STREP A SWAB TESTİ (Strep A antijen testi)
Normal Değer: Negatif
Kullanımı: A grubu beta hemolitik streptokokların antijenik özellikleri temel alınarak saptanması

DNA EKSTRAKSİYONU (DNA izolasyonu, DNA ayrıştırılması)
Normal Değer: O.D. A260/A280= 1,6-1,8
Kullanımı: Genetik hastalıkların moleküler tanısında kullanılan DNA materyalinin elde edilmesi amacı ile uygulanır. İndeks vaka ve aileye yönelik mutasyon analizi / taşıyıcılık tanısı çalışmalarında DNA ekstraksiyonu, EDTA’lı tam kan veya doku materyalinden yapılır. Prenatal tanı çalışmaları için CVS, AFS ve kordon kanı gerekmektedir.

DNA KONTENT ANALİZİ
Kullanımı: Solid tümörlerde ve neoplazik lezyonlarda hücre için DNA kontent analizi ve proliferasyon hızının saptanmasında kullanılır. Bu test ile statik ve dinamik proliferasyon indeksinin belirlenmesi, hücre anoploidisinin ve tümör doubling zamanının saptanması mümkündür.

BAĞLANTI ANALİZİ (Progresif müsküler distrofi (PMD)
Kullanımı: Hasta bireyin annesinden aldığı allel, bağlantı analizi denilen indirek metot ile tespit edilir. Mutasyonu belirlenmemiş hasta ailelerine prenatal tanı ve/veya taşıyıcılık tanısında yardımcı olabilmek amacı ile indirek analiz uygulanabilir.

DELESYON ANALİZİ (Progresif müsküler distrofi (PMD)
Kullanımı: DMD/BMD, kas hücrelerinin progresif yıkılmasına bağlı kalıtsal bir hastalıktır. DMD, BMD’nin ağır seyirli allelik formudur ve BMD’ye oranla daha sık görülür. Hastalık X kromozomu üzerinde bulunan distrofin geninde meydana gelen mutasyonlardan kaynaklandığı için erkek çocuklarda görülür. Delesyonlar, en sık görülen (vakaların %50-60’ı) mutasyonlardır. Hastalık tanısı, klinik bulguları destekleyen yüksek serum CPK değeri, EMG ve kas biyopsisi bulguları ile konur.

DUCHENNE / BECKER KAS DİSTROFİSİ (DMD/BMD) DELESYON TAŞIYICILIĞI – KANTİTATİF ANALİZ (Progresif müsküler distrofi (PMD)
Kullanımı: DMD/BMD ailelerinde delesyon taşıyıcısı kadınların tespiti için uygulamaya konulan teknik araştırma çalışmaları arasındadır.

D-XYLOSE ABSORBSİYON TESTİ (Xylose absorbsiyon testi)
Normal Değer: Raporda belirtilmektedir.
Kullanımı: Malabsorbsiyon tanısı ve ince bağırsak proksimal bölgesindeki karbonhidrat absorbsiyonunun değerlendirilmesinde kullanılır. İntestinal malabsorbsiyon, ince bağırsakta bakteriyel çoğalma, kusma, ascite, gecikmiş gastrik boşalma ve Whipple hastalığında kan ve idrar xylose düzeyi düşer.